Welke Kees? Die ene Kees!

 

Zeg je Kees, is hier veelal de vraag ‘Welke Kees?’ en is daarop bij deze Kees het antwoord: inpakKees of chaufKees. Want deze Kees pakt niet alleen jullie Kistjes in, hij rijdt ze ook nog eens rond. En deze Kees is ook weer dezelfde als de Keesie & het feesie (met pannenkoeken), maar deze Kees was vroeger ook weer van een ander feessie.

 

We gaan 45 jaar terug, naar een 20-jarige Kees waarin de weekenden in het teken stonden van 1 activiteit: stappen. Disco was de muziek, bier was (en is nog steeds, maar iets minder) de drank en dé plek om dit te doen was Noordwijk. Iedere zaterdagavond de auto in voor weer ‘n avondje boogiewoogie. En wie hij dan aan z’n zijde had en altijd op de achterbank? Jawel: Jan Duijndam. Stapmaten waren ze, maar ook Ajax was een gedeelde liefde (waar tenslotte ook wat gedronken kon worden) en zo werden ze ouder. 
 
Jan trouwde met zijn Mieke en Kees met zijn Gerda. Jan werd nog meer boer en Kees teelde op zijn beurt komkommers in Den Hoorn. ‘De één zit met z’n handen in de grond, de ander laat z’n koeien eroverheen lopen.’ Aldus Kees over het verschil tussen de twee. Net als dat een boer met ‘hé boer’ wordt aangesproken, en een tuinder bij z’n naam. Dus Kees was die ene Kees en Jan die ene boer. 

 

Na 20 jaar in de komkommers, werd Kees vrachtwagen-chauffeur. Met groot plezier, tot dit 5 jaar geleden in één klap voorbij was. Een epileptisch insult trof Kees, waarbij hij van het 1 op het andere moment niet meer aanspreekbaar was.  
 
Rijden op de vrachtwagen kon niet meer en Jan gaf Kees op de boerderij een plek om weer rustig aan de slag te kunnen. Kees zijn handen gingen van de tuin in de grond, naar de Kistjes en weer rond het stuur. En die bleven daar ook. Net als zijn onafscheidelijke glimlach en zijn tomeloze energie. Dus zoeft hij voorbij, zwaai dan vooral naar deze Keesie (die ene van onder andere het feessie).

Word ook lid en ontvang een kistje ingepakt en misschien ook wel bij jou thuisgebracht door Kees!